Wymyślona przyszłość

Cytaty itd.

Bardzo wyniośle zabrzmiała końcówka Twojej wiadomości. Właściwie to przyszło mi do głowy pewne powiedzenie, które z kolei skojarzyłem z innym autorem, który powiedział coś innego i wtedy stwierdziłem, że to też się nada. Taki prosty ciąg wydarzeń w ułamku sekundy. Wszystko wymyślone oczywiście. Więc… „Pamiętając o przeszłości, żyć teraźniejszością i patrzeć w przyszłość”. To to pierwsze powiedzenie. Autora nie znam. Znam natomiast autora drugiego powiedzenia. Jest nim Św. Jan Bosko, który mówił, że „Chodząc z głową w chmurach trzeba twardo nogami stąpać po ziemi”. Jest to bardzo inspirujące. Ten człowiek dokonał wielkich rzecī i jego dzieła wciąż są aktualne. Marzył o tym, chodził z głową w chmurach i wymyślał. Jednocześnie twardo stąpał po ziemi i wiedział, że musi swoim wychowankom zapewnić edukację, dach nad głową, wyżywienie, ale i rozrywkę. Cóż, człowiek z doświadczeniem.

Wymyślona istota

Skoro świat jest wymyślony, a człowiek w nim funkcjonuje, to pewnie też jest wymyślony. Bardzo mi się spodobało to, w jaki sposób opisałeś urealnienie samego siebie, a czasem wręcz wymyślenie siebie na nowo. Proces bardzo potrzebny. Czasem wystarczy odkurzyć swoje „Ja”, a czasem trzeba coś naprawić, odmalować, a może przestawić ściany. Wymyślanie samego siebie na nowo również może być procesem inspirującym dla otoczenia. Człowiek żyje w społeczeństwie, więc czasem żeby czynić dobro, wystarczy zadbać o siebie. Może się wtedy zdarzyć, że inny człowiek zainspirowany Twoim przykładem również postanowi zrobić porządek ze swoją głową i naprawić jakieś usterki.

Autorytet

To chyba to słowo, które określa ludzi stawianych za wzór przed innymi. Przynajmniej tak mi się coś kojarzy. Czasem można być takim nieświadomym autorytetem. Kiedy patrzysz głęboko w siebie i ignorujesz wszystko dookoła może Ci się wydawać, że nie masz żadnego znaczenia. Możesz jednak w takiej sytuacji stać się płetwalem błękitnym. Nie jest to wymyślona istota, a nawet bardzo urealniona. Ostatnio słyszałem, że takie ogromne zwierzę wie kiedy będzie jego czas, żeby odejść z tego świata. Podobno wtedy wypływa na powierzchnię, wykonuje swój ostatni skok i rzuca się w otchłań. W ten sposób, kończąc swój żywot, zapewnia pożywienie i warunki do rozwoju dla wielu innych stworzeń morskich. Właśnie dzięki niemu są w stanie przeżyć. Fascynujące.