Dusza ważna jest
Witaj ponownie Podróżniku. Pozdrawiam wśród różnorakich życiowych podróży. Ostatnio pisałeś o psyche, czyli duszy. W związku z tym wspomniałeś o wierności sobie, problemie sprzedawania duszy lub zachowania jej niesprzedanej. Szybko nasunęło mi się kilka refleksji bliskich temu czym jest dusza. Mocno tłukło mi się po głowie słowo wolność.
Dusza wierna
Dusza jest taką częścią człowieka, której od niego odłączyć nie można. Niektórzy będą dyskutować czy człowiek ma duszę czy też nie. My przyjmujemy, że ma. W sensie zaprzedania duszy mam od razu skojarzenie ze zdradą swoich ideałów i wartości. Dlatego jak już pisałem w niejednym wpisie, przede wszystkim warto je mieć. Warto odważnie określać co jest ważne, a co nie. Ustalić priorytety. Uporządkować wartości. Życie nie jest czarno białe i czasem żeby zachować wartość większą (np. rodzina) trzeba poświęcić tę, która względem niej wydaje się mniej istotna (np. jeżdżenie na koncerty co weekend). Każdy może to sobie sam zdiagnozować.
Dusza coś warta
Pytałeś na ile skuteczne jest budowanie samooceny na podstawie ubioru. Odpowiem krótko: absolutnie nie jest skuteczne. Choć niektórzy tak robią jest to budowanie kolosa na glinianych nogach. Taki kolos prędzej czy później runie. Ubiór sam w sobie nie ma znaczenia. W poprzednim wpisie pisałem, że społecznie ma i taka jest rzeczywistość. Natomiast nie zawsze przekonania społeczne są właściwe. Głupie jest noszenie gajera żeby poczuć się bardziej wartościowym i ukryć swą bylejakość. Równocześnie tak samo głupie jest jego nie noszenie, by udowodnić sobie, że „nie jestem taki jak oni. W domyśle – „jestem lepszy”. To pycha ukryta pod płaszczem dobrych haseł. Pokazuje to również, iż ta osoba mam małe poczucie własnej wartości. Dusza ma wartość sama w sobie.
Wolność
Dusza wolna nic nie musi, a wszystko może. Jest wierna sobie w prostocie. Bez tłumaczenia, wyjaśniania, usprawiedliwiania. Jej cechą jest przyjmowanie inności i swoboda wyrażania siebie. To dusza, której wartość płynie z niej samej. Z wnętrza. W żadnym wypadku nie jest uzależniona od ubioru. Nie jest też zależna od sukcesów czy porażek. Nie wartościuje siebie w tym kluczu. Ma pokorną świadomość swej niedoskonałości oraz swych dobrych cech.
Biegnijmy więc ku wolności Podróżniku.
Pozdrawiam w drodze.